 Watermelon Slim (US)tiltle: Church of the Blues music: Blues release date: january 25, 2019 label: Northern Blues Music info artist: Watermelon Slim © Rootsville 2019 |
|---|
Het was weer een tijd geleden dat wij nog iets van Watermelon Slilm gehoord hadden. En kijk, het nieuwe jaar is ingezet en daar is onze Slim met een fonkelnieuwe schijf met 14 geweldige tracks er op.
Ondertussen is dit al zijn dertien album. Zoals altijd vormen Slim's kenmerkende zang en slide/harpspel de kern van het materiaal dat een mix is van originelen en covers van enkele van zijn grootste inspiratiebronnen - Mississippi Fred McDowell, Muddy Waters en Howling Wolf onder anderen. "St Peter's Ledger" is een goed begin als Slim aan St. Peter vraagt om zijn boeken te controleren en hem niet naar het vagevuur te sturen. "Tax Man Blues" en het past wonderwel goed bij de vorige song, terwijl Slim klaagt over hoe moeilijk het is om muziek te maken. "Gypsy Woman" bevat sterk slide-werk van van Bob Margolin, maar ook veel hoge harp van Slim.
De blazers verschijnen op Slim's "Post-Modern Blues", een sterk nummer met Nick Schnebelen op slide. Sherman Holmes en John Nemeth voegen zich bij Slim in een drievoudige vocale battle die goed werkt op "Get Out Of My Life Woman" , nummer van de hand van Allen Toussaint. Slim's gepassioneerde voorspraak van 'groene' kwesties is duidelijk te horen op "MNI Wiconi - The Water Song" en hij trekt van slag als hij de verspilling van water op onze planeet bespreekt.
"Me And My Woman" heeft een funky achtergrond met de gitaar van Albert Castiglia en Slim's drukke harpwerk voordat een andere klassieker, "Smokestack Lightning" van Howling Wolf, een country blues-make-over krijgt met de resonator van Slim. Het countrygevoel gaat door in "That Ole 1-4-5" met producer Chris op gitaar en Slim gaat helemaal terug naar de oorsprong van de blues met "Holler # 4", acapella afgezien van een achtergrondvoetstomp.
De laatste vier nummers zijn allemaal even sterk. Fred McDowell was een vroege invloed op Slim en hier covert hij "Highway 61". "Too Much Alcohol" wordt vaak geassocieerd met Rory Gallagher hoewel Rory het altijd correct heeft gecrediteerd aan JB Hutto; hier gaan Slim en Albert Castiglia geweldig uit hun bol."Charlottesville (Blues For My Nation)" is de aanklacht tegen de recente politieke gebeurtenissen in Virginia en in "Halloween Mama" zingt Slim over een ongelukkige vriendin.
Dit is een zeer fijne plaat de fans van het eerste uur zeker en vasty zullen van genieten.
tracks:
01. St. Peter’s Ledger
02. Tax Man Blues
03. Gyspy Woman
04. Post-Modern Blues
05. Get Out of My Life Woman
06. Mni Wiconi – The Water Song
07. Me and My Woman
08. Smokestack Lightning
09. That Ole 1-4-5
10. Holler # 4
11. 61 Highway Blues
12. Too Much Alcohol
13. Charlottesville (Blues for My
14. Halloween Mama
musicians:
Watermelon Slim: Slide, gitaar en harmonica
John Allouise : Bas
Brian Wells: Drums
Gastmuzikanten:
Bob Margolin, Albert Castiglia, Ike Lamb, Chris 'Wick' Hardwick, Nick Schnebelen en Joe Louis Walker op gitaar; Red Young en Chris Wiser op toetsen en John Nemeth (2 nummers) en Sherman Holmes (1). De 'Church Of The Blues' blazerssectie van Matt Blagg (trompet), Chris Hicks (sax) en Kevin Webb (trombone).